بسیاری از عزیزان داغدار برای جوانان ناکام خود اشعار بسیار سوزناکی می سرایند یا روی سنگ قبر این عزیزان مرحوم یا مرحومه اشعار بسیار سوزناکی از شعرای مختلف می نویسند. که این کار حداقل تصلی خاطری برای عزیزان از دست رفته می باشد. که با توجه به ازدیاد مرگ جوانان ناکام، بسیاری به دنبال نوشتن شعر مناسب روی این سنگ های قبر می باشند که در این مطلب توجه ویژه ای به این نوع اشعار داریم.

برای جوانان ناکام اغلب از شعرهایی استفاده می شود که اشاره دارد به اینکه جوانی یا گل یا غنچه تازه شکفته بدون اینکه فرصت زندگی و تجربه حیات بسیاری داشته باشد، از دینا رفته است. در اینجا نمونه ای از این اشعار آورده می شود.

در از ل پرتو حسنت ز تجلی دم زد/ عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد.

آفتاب من غروب نکنی که  شاخه آفتابگردانی به جستجوی تو سر برداشته است.

سرگذشت غم هجران تو با شمع گفتم/ آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد.

شعر برای سنگ قبر دختر جوان

فراموش کردن هنر می خواهد و من بی هنر ترین انسان عالمم

من آن گلبرگ مغرورم که می میرم ز بی آبی/ ولی با ذلت و خاری پی شبنم نمی گردم.

اینجا بی نهایت آرزو با یه جسم داغون خوابیده، آروم فاتحه بخون

بیا سر مزار من آروم و آهسته عزیز / طاقت گریه ندارم اشکی برای من نریز

کاش بودی تا دلم تنها نبود/ تا اسیر غصه فردا نبود

کاش بودی تا فقط باور کنی/ بی تو هرگز زندگی زیبا نبود

آفتابی در جهان تابید و رفت / عمر کوتاهش جهان را دید و رفت

دست گلچین فلک با دست جور / غنچه امید ما را چید و رفت

به خداحافظی تلخ تو سوگند، که تو رفتی و دلم ثانیه ای بند نشد

صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را / تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

گفتم که چرا رفتی و تدبیر نه این بود/ گفتا چه توان کرد که تدبیر چنین بود

گفتم که نه وقت سفرت بود چنین زود / گفتا مگو که مصلحت حق چنین بود.